U psów najczęstszym objawem cukrzycy jest zwiększone pragnienie i objętość moczu. Chociaż niektóre psy z tym schorzeniem wydają się mieć nienasycone pragnienie, inne mogą odczuwać jedynie łagodne pragnienie. Ilość wody wypijanej przez psa może się różnić w zależności od dnia, ale stale powyżej 90 lub 100 mililitrów na kilogram masy ciała dziennie jest uważana za nadmierną.
Objawy
Cukrzyca to poważna choroba, która dotyka zarówno ludzi, jak i psy. Jest ona spowodowana uszkodzeniem trzustki, co powoduje zmniejszenie ilości produkowanej insuliny. Stan ten może być również prekursorem zapalenia trzustki. Otyłość jest kolejnym czynnikiem ryzyka cukrzycy. Jeśli twój pies jest otyły, ważne jest, aby podjąć niezbędne kroki, aby utrzymać go w zdrowiu. Pies z cukrzycą może mieć wyjątkowo duży apetyt lub szybko tracić na wadze.
Psy chore na cukrzycę wymagają regularnych badań kontrolnych, aby upewnić się, że poziom glukozy we krwi jest w normalnym zakresie. Zdrowy poziom glukozy we krwi powinien wynosić od 65 do 120 miligramów/dl. Pozwoli to Twojemu psu czuć się dobrze teraz i zmniejszyć ryzyko powikłań później.
Psy chore na cukrzycę mogą wydawać się mniej aktywne i mniej towarzyskie w stosunku do rodziny oraz mogą się łatwo męczyć. Mogą również wykazywać oznaki sztywności i trudności w leżeniu – fragment ten jest wynikiem działań ekipy serwisu republika-piekna.pl. Jeśli mocz Twojego psa zawiera ketony, ważne jest, aby natychmiast zwrócić się do lekarza weterynarii. Psy chore na cukrzycę mogą również wykazywać oznaki braku równowagi elektrolitowej i wysoki poziom enzymów wątrobowych.
Nerki nie mogą wystarczająco szybko filtrować glukozy i jej nadmiar wycieka do moczu. Stan ten znany jest jako polidypsja. Pies może również pić nadmierną ilość wody, a jego miska z wodą będzie miała tendencję do opróżniania się znacznie szybciej. Może też mieć częstsze oddawanie moczu, co jest kolejnym objawem cukrzycy.
Cukrzyca może wystąpić w każdym wieku, ale zwykle rozwija się u psów w średnim wieku do seniorów. U samic psów występuje dwukrotnie częściej niż u samców. Cukrzyca może być również wynikiem powtarzającego się zapalenia trzustki, które może poważnie uszkodzić trzustkę. Innym czynnikiem ryzyka jest otyłość, która zwiększa odporność na insulinę. Również psy mogą być podatne na cukrzycę z powodu długotrwałego stosowania kortykosteroidów.
Leczenie
Pies z cukrzycą wymaga codziennych zastrzyków z insuliny i może wymagać modyfikacji diety. Na szczęście większość psów, które mają to schorzenie, nie doświadcza kryzysu i pozostanie w stanie klinicznie dobrym. Jeśli jednak Twój pies ma cukrzycę, ważne jest, abyś upewnił się, że przestrzegasz planu leczenia opracowanego przez lekarza weterynarii. Ostatecznie, chcesz zapobiec cukrzycy lub kontrolować objawy. Z tego powodu ważne jest, aby dążyć do niskiego poziomu glukozy we krwi. Chociaż należy pamiętać, że pies z cukrzycą będzie bardziej zagrożony, jeśli ma wysoki poziom cukru we krwi, normalny poziom jest nadal uważany za bezpieczny.
Insulina jest ostateczną terapią dla psów z cukrzycą. Zastępuje ona niedobór insuliny spowodowany brakiem funkcjonujących komórek beta w trzustce. Insulina jest dostępna w różnych formach, w tym długo działającej, pośredniej i krótko działającej. Insulina krótko działająca jest szybko wchłaniana przez organizm i jest podawana we wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym. Insulina pośrednia wymaga wstrzyknięcia podskórnego. Insulina długo działająca nie nadaje się dla psów, które są odwodnione lub w stanie krytycznym.
W zależności od stopnia zaawansowania cukrzycy wyróżnia się dwa podstawowe typy cukrzycy insulinozależnej: cukrzycę z niedoborem insuliny i cukrzycę z insulinoopornością. W tym pierwszym typie trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, aby prawidłowo regulować poziom glukozy, co skutkuje codziennymi zastrzykami insuliny. W cukrzycy insulinoopornej trzustka produkuje insulinę, ale organizm nie reaguje na wysyłany przez nią komunikat. Ten typ może wystąpić u starszych psów z nadwagą. U samic psów może również wystąpić insulinooporność, szczególnie w okresie rui lub ciąży.
Pierwszym krokiem w leczeniu cukrzycy u charta jest zdiagnozowanie choroby. Diagnoza może być trudna, ale dzięki właściwej diagnozie możliwe jest skuteczne zarządzanie stanem. Cukrzyca może prowadzić do innych komplikacji zdrowotnych. Twój lekarz weterynarii sprawdzi mocz psa pod kątem oznak infekcji dróg moczowych i będzie monitorował jego ogólny stan zdrowia.
Diestrus
Podczas diestrusu, samica przestaje być podatna na samce, ale pochwa jest nadal czerwona, a srom się kurczy. W tym czasie wstrzymuje się również flirtowanie. Objawy diestrus u chartów zależą od poziomu hormonów u suki. Poziom estrogenów jest bardzo niski podczas diestrusu, a poziom progesteronu wzrasta stopniowo. Szczyt progesteronu występuje trzy do czterech tygodni po rozpoczęciu diestrus. Po tym czasie poziom progesteronu powoli spada z powrotem do poziomu wyjściowego.
Estrus trwa około dziewięciu dni, a u niektórych suczek może przedłużyć się nawet do trzech tygodni. Jeśli okres ten trwa dłużej niż 21 dni, pies znajduje się w przedłużonej rui, która charakteryzuje się brakiem owulacji. Przedłużony estrus może być spowodowany utrzymującym się poziomem estrogenów, który pozostaje podwyższony podczas fazy estrus. Stan ten jest zwykle obserwowany u młodszych suk.
Najbardziej oczywistym objawem rui jest krwawienie z pochwy, chociaż może ono być zauważalne dopiero po kilku dniach od wystąpienia diestrus. W niektórych przypadkach samice wykazują również zwiększoną uwagę na swój tył, co czyni je atrakcyjnymi dla samców. Jednakże, samce nie będą w stanie kopulować z nimi aż do siedmiu do dziesięciu dni później.
Kwasica ketonowa
Kwasica ketonowa u psa może być bardzo poważna i wymaga intensywnego leczenia. Najlepszym sposobem zapobiegania chorobie jest jej wczesne rozpoznanie. Lekarz weterynarii może leczyć objawy i leczyć stan podstawowy, którym może być choroba taka jak cukrzyca.
Kwasica ketonowa u psów wynika z braku insuliny, co uniemożliwia organom i mięśniom przekształcenie glukozy w energię. Prowadzi to do tego, że pies staje się niezwykle głodny i ma nadmierne oddawanie moczu. Ostatecznie kwasica ketonowa jest śmiertelna, jeśli nie jest szybko leczona.
Objawy cukrzycowej kwasicy ketonowej u psów będą się różnić w zależności od ciężkości stanu. Pies może mieć zwiększone pragnienie, nadmierne oddawanie moczu, utratę wagi i słabe widzenie. Zwierzę może również stać się słabe i niezdolne do stania. Jeśli stan cukrzycowy pozostał nieleczony, objawy kwasicy ketonowej mogą być trudne do wykrycia, ale wczesne wykrycie może zmniejszyć nasilenie kwasicy ketonowej i zapewnić szybki powrót psa do zdrowia.
Kwasica ketonowa to zagrażający życiu stan metaboliczny, który występuje, gdy trzustka psa nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości insuliny. Bez odpowiedniej insuliny, organizm zacznie rozkładać tłuszcz na energię, co spowoduje wysoki poziom kwasu we krwi zwanego ketonami. Jeśli nie jest leczona, kwasica ketonowa może przejść w cukrzycę i być śmiertelna.
Lekarz weterynarii zdiagnozuje kwasicę ketonową poprzez wykonanie badania krwi. Korzystając z próbek moczu i badań krwi, lekarz weterynarii określi dokładną przyczynę stanu i odpowiednie leczenie. Jeśli objawy są ciężkie, pies może wymagać hospitalizacji. Leczenie będzie obejmować terapię insulinową w celu kontrolowania glukozy i ketonów we krwi i moczu. Weterynarz może również przepisać suplementację potasu, aby zapobiec hipokaliemii.
Dodatkowe badania
Można przeprowadzić kilka dodatkowych badań, aby ustalić, czy Twój chart ma cukrzycę. Badania te mogą obejmować analizę moczu i badania krwi. W niektórych przypadkach lekarz weterynarii może również podać zwierzęciu syntetyczną insulinę o nazwie desmopresyna. Testy te mogą wymagać, aby zwierzę pozostało w szpitalu przez dzień lub więcej.
Wyniki tych badań są kluczowe dla rozpoznania cukrzycy. Poziom glukozy w surowicy na czczo jest najbardziej wiarygodny w przypadku cukrzycy, ale poziom glukozy we krwi po posiłku również może być podwyższony u psów chorych na cukrzycę. Poziom glukozy we krwi na czczo u psa chorego na cukrzycę wykaże umiarkowany lub wyraźny wzrost stężenia glukozy we krwi, który jest bardziej wyraźny niż przejściowy wzrost, który występuje po posiłku.
Jeśli kontrola cukrzycy u Twojego greyhounda nie jest dobra, dodatkowe badania mogą pomóc Ci ustalić, co dalej. Kompleksowy wywiad jest niezbędny do ustalenia właściwego przebiegu leczenia psa. Upewnij się, że przeglądasz dokumentację medyczną, w tym dietę psa z cukrzycą. Następnie lekarz weterynarii może podjąć decyzję dotyczącą tego, jaka dawka insuliny, typ i częstotliwość podawania insuliny będą najbardziej odpowiednie dla Twojego psa.
Kolejnym badaniem, które należy wykonać, jest badanie pełnej morfologii krwi (CBC). Badanie to mierzy poziom czerwonych i białych krwinek w krwiobiegu psa. Podwyższone białe krwinki są oznaką infekcji, podczas gdy niskie czerwone krwinki wskazują na odwodnienie lub pęknięte czerwone krwinki. Lekarz weterynarii może również wykonać profil biochemiczny surowicy, który jest wykonywany na oddzielnej próbce krwi. Ten test jest bardziej szczegółowy i skupia się na monitorowaniu glukozy i innych substancji we krwi.
Cukrzyca może być skomplikowana przez inne schorzenia, takie jak choroba Cushinga lub długotrwały stan zapalny jelita cienkiego. Te warunki mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia insulinooporności i sprawić, że choroba będzie jeszcze trudniejsza do opanowania.
Podobne tematy